Muziek gaat niet open
In je ogen
Er resteren geen werelden
Die de dagtaken vergeten
Het verlangen heeft behalve witheid ook een soort overlopende snik
Neemt genoegen met de schaduw van lippen
In plaats van lippen
Dit ranzige hotel, je goedkope parfum
Het ergste is dat de maan iemand wil toebehoren
Afstanden verneemt
En wegen wijd open laat gaan
Stilte
Krijgt alles
Het gesmoorde
Niets