Een horizon van glas
brak in je ogen
Nu hoort het wachten
Bij vragend bloed
Een baggerschuit kruipt door het landschap
Rood plastic wappert tussen steigerbalken
Bomen in een halfschaduw rijzen op als blauwige gedaanten
Licht probeert me
te onteigenen, mee te nemen
uit mezelf
Speerpunten van vogels
door de lucht
raken niets
Maar je blikken
treffen me
weerkaatsen in onderhuidse
scherven