Octavio Paz

WATER EN WIND

Uitgestrekt water, jij flonkert
onder een sensuele bliksemflits
mijn gedachten blauw en zwart

Jij loopt door het bos van mijn bloed
witte bomen zwarte bomen
bomen met de geur van zaad

Jij woont in een robijn
flelgloeiend ogenlik
druppel van vuur
ingelegd in de nacht

Grenzeloos lichaam
in een kleine alkoof

De zee tilt je op tot de witste schreeuw
de klimop van kreten slaat zijn nagels in mijn nek
de zee scheurt je open, rukt je ogen uit
toren van zand die inzakt
je zuchten ontploffen en verdwijnen
zwarte hanen
bezingen je dood en je verrijzenis

Boven het verkoolde bos
gaat de zon voorbij met een bijl

Uit: ‘Het vuur van iedere dag’, uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam