Jij, met je mooie oogopslag
die kussens legde onder mijn gedachten
de aarde onder me opschudde
als een verenbed
dwaalde, raasde door mijn blikveld
een lieve wervelstorm
Hoogspanningsmasten sidderen in hun elektrische elastiekentwist
Zinderend is de verte, de stilte, al gaat het luchtalarm af
op klaarlichte dag
Was aan de lijn kronkelt, draait
voegt vergeefs houdingen aan het leven toe
Eigen plannetjes van warmte en wortels verstierven
God breekt zijn absentierecord steeds weer