Het zwervende zoet
in je ogen
voedt me
Je borsten
helen me
Op weg naar je
ontdooit mijn polsslag van ijs
zie ik opeens hoe wolken boven me
in de kracht van hun leven zijn
hoe bomen, vogels, bloemen
de dag openen
al is het al middag
Liefde liegt altijd, maar gelukkig alleen
ten opzichte van de waarheid