In het gras zittende Aboriginals met hoedjes, rode ogen
Aan stoelen hebben ze nooit kunnen wennen
noch aan de banken met hun afbladderende verf
in de straten met het verzengende witte licht
en aan alcohol al helemaal niet
No alcohol, no pornography
De liefde heeft voor elke plaats op aarde een eigen lijden
Vleermuizen hangend aan een klif, rode vlekken schemerend onder hun vleugels
alsof ze de hele nacht aan het werk zijn geweest bij de inwoners, bloed hebben gemorst
het leven uit alles hebben gezogen
En dan die roestige rails van de trein die er ooit reed
Alleen als het menens wordt met de regens is er wat te doen
zoals bij die vloed van jaren geleden
toen krokodillen van zeven meter tussen de huizen en
door de winkelstraat zwommen
Watervallen verderop die overgaan in andere watervallen
het neerdalen van zichzelf alsmaar uitbreiden
het eigen voorbijgaan en het eigen stromen steeds heviger maken
En dan godzijdank weg
uit Katherine