Niet weg te denken op Het Keern, gesloopt inmiddels
Onomkeerbaar
voorbijgaan
In je kinderlijke fantasie zag je
water, staand, in steen, cement
een toren neergezet rond een stilgevallen fontein
een geheime zuil van bezworen vocht
Later de werkelijkheid
met leidingen van beschimmeld lood, kranen
pompen, meters, trappen, luiken
Je hoorde dat de Duitsers in WO-II
hem als uitkijkpost gebruikten
maar in nabijgelegen weilanden groeven verzetsmensen kuilen
waarin ze vuren stookten die alleen maar waren te zien
door geallieerde vliegtuigen bij hun droppings
Zweeft ook mijn herinneringsoog
over het panorama
van toen
op zoek naar gronden, licht