Beelden die het verleden ons nastuurt
en nooit gelijktijdig aankomen
Met rood pluche gevoerd zonlicht
Knotwilgen langs het kanaal als geamputeerde dwergen
Schepen voor de tankvaart, vrachtduwbakken
glijdend door de verte vol cokesbergen, kranen, flatgebouwen
Bruidshoofden van rook uit fabriekspijpen
Lachend streken we neer in de duinen
bij een van die haveloze en gehavende bunkers van de Atlantikwall
Het geluid van golven
verdween in de kalmte van je bloed
Als aan elkaar verknoopte serpentines
bleven onze stemmen hangen
in de augustusschemering
De monding van je lippen
was eindeloos wijd, stroomde door tot in al
het latere, zo leek het