Je knoopt
mijn duisternis los
vindt merg, bitter
Bomen hebben de kracht om te omarmen
Voor elke diepte is er een markt
De schemer is een schemer
tussen jou en mij
hard en standvastig
Een schaduw glijdt over zinnen
De nachtbries dempt woorden
Heel vaak is het licht
een soort ongezien zilver
zijn tranen
als sporen van slakken
nergens heen