Zoveel tegemoet

Warme, rode kleurstippen van klaprozen wiegend rond je huis
Weilanden bezaaid met zonnevlekken die naar randen, naar dromen bewegen

Buitelende kieviten, scholeksters
Doorzichtige reflexen van bladeren

Het vormloze open IJsselmeer, grijs, groen, gebroken wit
Voor anker liggende schepen, het tere rijstpapier van de middag

Een blauwe wind, het onbestemde
Veranderingen, overgangen, roerige bonte atmosferen van wolken

De indruk van een totaliteit die er niet meer is
Haar willen omvatten in een achterwaarts verlangen

Loslatende hoeken van tussen doorzichtige bladen geplakte
maar ondanks alle zorgvuldigheid toch vergeelde foto’s

Afwezige toestanden waarin je er weer bent, weer was

Prenten in je hoofd die alsnog moeten worden voltooid
Het zoeken naar stilstand in uitwisselingsstromen van beelden

momenten, weken, maanden, jaren