Voetje voor voetje

Het weidse mozaïek van je eenvoud
Hoe je zinnen tegenhoudt
mijn nacht bent die voorbij glijdt
of de ruimte juist
verstilt

Brekend stemgeluid, je trillende silhouet, beelden
lichtend op de wanden
van je afwezigheid

Mijn dromen zijn nu
in het slechte gezelschap van de waarheid

Het herinneringsoog
niet te blinderen

Voetje voor voetje
ga je