Mist in de morgen op zoek naar vitrages
Vitrages in de morgen op zoek naar mist
Peuken in de asbak
als gebroken vingers
Stilte kleedt leegte aan, oevers van het kanaal duelleren
met rietpluimen als zwaarden, op de achtergrond
is het alsof er zo meteen iets duidelijk wordt
van wat ik oproep, tot op een rand voel, een open plek
in grijstinten, in het voorbije, je gezicht waar een indirect en onverwacht
licht op schijnt, als lampen in een bioscoop die zomaar aangaan
Maar muziek gaat niet meer in je open, in je ogen
verwijden verdwijnpunten zich
tot een horizon