Je lichaam erna

Boeien, bakens, ballenlijnen, deinende stippen in natte weidsheid

Klanken van wijnglazen, een nauwsluitende jurk, lichte
dronkenschap, luchtbewegingen die
blikken maakten, je lichaam
erna

Blauw koudvuur springend van de bovenleidingen als trams
de bocht ronden, bonken over de lassen van de rails, ijzeren

slaapliederen spelen, klingelen door al die verre jaren

Mentaal archief waarvan foto’s vergelen
omkrullen als herfstbladeren

Het nog ongekende tussen ons
waarvan je niet weet

of het zich uiteindelijk van onszelf heeft afgescheiden
verstierf, een eigen leven leidt, ergens nog aan alle beelden kleeft

 die we achterlieten