Boeien, bakens, ballenlijnen, deinende stippen in natte weidsheid
Klanken van wijnglazen, een nauwsluitende jurk, lichte
dronkenschap, luchtbewegingen die
blikken maakten, je lichaam
erna
Blauw koudvuur springend van de bovenleidingen als trams
de bocht ronden, bonken over de lassen van de rails, ijzeren
slaapliederen spelen, klingelen door al die verre jaren
Mentaal archief waarvan foto’s vergelen
omkrullen als herfstbladeren
Het nog ongekende tussen ons
waarvan je niet weet
of het zich uiteindelijk van onszelf heeft afgescheiden
verstierf, een eigen leven leidt, ergens nog aan alle beelden kleeft
die we achterlieten