Verkleurde waaiers van slaap
waarachter ik je zie
Wind is de daadkracht
van leegte
Een gevoelstoon rond cirkelende vogels dringt zich op
Je beeld dient de eenzaamheid druppels toe – de zee
trekt, haalt dromen binnen, voert je fluistering mee
Gras weet waar je geuren gingen liggen, waterspiegels
kennen je voorbijgaande lach, je na-gloed verzamelt nog
zon boven mij, droge bloemen in de vorm van vingertoppen
grijpen lucht – waar je bent